Al Trabajo!

31-01-2014

Zo, de eerste echte werkweek zit er op. Pff, wat een indrukken komen er dan op je af! En constant 3 talen in gebruik betekent overuren voor je hersenen. Ik spreek de hele dag Spaans, en typ Engels en Nederlands. Vaak moet ik dingen vertalen omdat ik de enige Nederlandse ben op de afdeling op het moment. Dat klinkt makkelijk, maar met economische verslagen valt dat toch best tegen. Vooral als er dan over de Nederlandse/Engelse tekst in het Spaans gediscussieerd wordt. Maar dat gaat vast snel wennen. Ik begin mijn stage op een economisch spannend moment. Zelfs in Nederlandse kranten werd er gesproken over de Argentijnse devaluatie en in alle nieuws bronnen wordt er zorg uitgesproken over de ‘emerging economies’ en met name Argentinië en Turkije schijnen het moeilijk te hebben. Maar aangezien ik niets anders gehoord heb dan economie de afgelopen dagen suggereer ik dat als mensen die meer willen weten even googlenen wat er allemaal speelt.

Goed, waar ik nu al een paar dagen over aan het denken was om het te hebben over de dingen in landen als Argentinië (aan/af) leert, waar niemand eigenlijk bij stilstaat. Van kleine dingen als bij het oversteken maar een kant op hoeven kijken omdat alles (maar dan ook bijna alles) een richtingen straten zijn, tot dingen als hoe wasmachines en drogers werken. Daarnaast realizeer je je hoe ongelofelijk efficiënt alles in Nederland werkt, het resultaat is van een overleg samenleving. Als je alles bij elkaar op telt heb ik hier bijna alles wat ik in Nederland ook heb (bed, keuken, badkamer, warm water etc), en het zelfde geldt voor wat ik in Lima had. Het verschil zit hem vooral in de kwaliteit, en op wat voor een termijn dingen gebouwd zijn.

Een mooi voorbeeld over kwaliteit is het energie net. Zoals ik eerder vertelde in een van mijn berichten valt de stroom vaak uit hier. In de afgelopen weken heb ik hier wat meer over geleerd. Sinds een aantal jaar worden er in Buenos Aires veel flats gebouwd. Deze flats worden gemaakt vaak met alleen een elektriciteit aansluiting, geen gas, geen warm water etc. Waarom? Omdat mensen hier minder geld hebben en dus verkopen goedkopere flats beter. Tot op zekere hoogte kun je natuurlijk besparen op ruimte maar ook daar zit een limiet op. Dus goed, er worden flats gebouwd waar men elektrisch kookt, warm water via een elektrische generator (soms vlak bij de douch gebouwd want water en elektriciteit gaat altijd goed) opgewarmd wordt en de flat komt op een plek waar vroeger een of twee huizen stonden. Iedereen kan bedenken dat dat eenorrmm veel meer energie vraagt dan toen er nog 2 huizen stonden. Maar omdat elektriciteit bijna volledig gesubsidieerd wordt door de overheid, hebben de leveranciers geen enkel incentive om hun netwerk te onderhouden of in die zin ‘competitief’ te zijn. Dus wat gebeurt er, al die flats (met airco in elke kamer) vragen enorm veel energie van een net wat gebouwd is voor een paar huizen, de kabels oververhitten.. en het licht valt uit in de hele buurt. Dan bedenk je even hoe goed alles op elkaar is afgestemd in Nederland, wat voor ons meer dan logisch is, is hier soms ondenkbaar.

Om toch nog even iets uit te leggen op economisch gebied, ik zei de vorige keer dat men nu dollars kan kopen. Dat klopt. Het is de bedoeling dat Argentijnen nu dollars kunnen kopen om te kunnen sparen (omdat de peso steeds minder waard wordt). Goed, klinkt als een goed plan. Ze krijgen de keus om de dollars in cash om te zetten, of het op een rekening te zetten. Wat blijkt, is dat iedereen het mee naar huis neemt, in cash. Waarom weet ik nu ook. Blijkbaar is dit een aantal jaar geleden ook gebeurd. Toen zetten mensen wel nog geld op hun rekening. De peso devalueerde tot een derde van z’n originele waarde. En opeens werden alle rekeningen omgezet in pesos en verloren mensen meer dan de helft van de waarde van hun geld. Daarbij kwam dat een aantal leningen in dollars bleven staan. Dus je heb een zware lening en je inkomen is bijna niets meer waard. Mede daardoor het zware wantrouwen in de peso. (onderhand snappen jullie waarom ik economie studeer natuurlijk want dit is heel interessant allemaal).

09-02-2014

En de tweede werkweek zit er nu ook al op! Deze week is het weer compleet omgeslagen. Om de dag zijn er zware onweersbuien die uren tot de hele dag of nacht kunnen duren. Ook lijkt het alsof het er een stuk harder aan toegaat dan de buitjes die we in Nederland af en toe hebben. Zo zwaar dat zelfs ik er wakker van werd in mn bed! Het onweer is nog tot daar aan toe, maar de extreme regenbuien die er ook nog bij komen, maakt het allemaal een stuk onaangenamer. Vele huizen zijn slecht onderhouden en lekken van alle kanten, zo ook die van mij. Daarnaast is de stad niet helemaal gebouwd op zo veel regen dus straten lopen onder en het is bijna onmogelijk om zonder natte voeten op het werk aan te komen. Maar ondertussen blijft het wel zo’n 25 graden (regen onweer of zon, warm is het bijna altijd). Dus de lucht is ontzettend zwaar en vochtig hier. Moet je voorstellen wat voor een pretje mijn 20 min metro zijn elke ochtend, samen met al die duizenden anderen die naar hun werk gaan. Maar goed, naast het weer (ok en de muggen!) mag ik echt niet klagen. Deze week was weer ontzettend interessant, hoewel het voor de Argentijnen toch wel behoorlijk spannend begint te worden. Na de devaluatie van 2 weken geleden en de enorme prijs stijgingen (elke dag lees je dat er of het vlees, de metro, melk weer met 20 of 30 procent gestegen is) die daar op volgden zijn er ook onderhandelingen bezig over de lonen. Het lijkt er nu op dat leraren niet gaan beginnen met lesgeven als er niet in de onderhandelingen naar hen wordt geluisterd. De contrasten in de samenleving worden steeds scherper en niemand weet echt wat er nu gaat gebeuren, of er een nieuwe crisis komt of niet. Dus het wordt een spannend halfjaar.

Naast werk heb ik afgelopen week wat goeie restaurantjes ontdekt en verder een beetje gewinkeld. Daarnaast ben ik ondertussen ook een aantal keer op stap geweest. Ook dat gaat anders dan bij ons in Nederland. Niet zo zeer de muziek of de mensen, maar vooral de tijden. Vorige week was ik voor een verjaardag in een van de bekendste clubs van Buenos Aires. Ik had al veel gehoord over ‘Las Terrazas’ en het is echt een enorme club. Maar om 2 uur op een zaterdag is het er compleet leeg. We waren letterlijk de eersten. Zaterdag! Nou stond het dus om 3 uur wel vol, maar de tijden zijn hier echt ongelofelijk. Eten doe je om 22.00, stappen om 2. Bijslapen was dan ook het doel van dit weekend, vandaar dat ik nu nog even geen nieuwe fotos heb!